Een leven in balans als mama

Je ziet ze her en der verschijnen, de 'work-life balance' coaches, en terecht, want op vlak van ons werk wordt er vaak erg veel van ons verwacht en hoe zorg je er dan voor dat er ook nog 'een leven' is?

Wat ik zelf vaak nog lastiger vind, is de 'parenting-life balance'. Ik ben niet alleen werknemer ( en ondernemer) maar ook mama en plusmama van 4 schitterende dames (11-16-18-18), een goede balans vinden tussen deze verschillende rollen én daarbij ook mijn eigen behoeften niet uit het oog verliezen, vind ik best een hele opdracht.

Toen mijn dochters nog klein waren en ik gedurende 4 jaar een alleenstaande mama was, vond ik het niet zo moeilijk : ik had ( en heb nog steeds) co-ouderschap, dus de weken met kinderen was ik er voor de volle 100% voor hen, de andere weken was er genoeg tijd om extra te werken, uit te gaan, te gaan shoppen e.d.

Ondertussen ben ik al 10 jaar terug erg gelukkig samen met mijn huidige partner. We hebben allebei een goedgevuld professioneel leven maar vergeten zeker ook niet te genieten van elkaar en het leven.

En toch ...

En toch vind ik het niet gemakkelijk om een goede balans te vinden tussen mijn werk en 'er zijn voor mijn gezin'. Als ik afspreek met vriendinnen voel ik me vaak schuldig. Schuldig t.o.v. mijn partner omdat ik tijd die we met 2 zouden kunnen doorbrengen voor mezelf neem, tijd die ik thuis met mijn (plus-)dochters zou kunnen doorbrengen voor mezelf neem. Ook al zijn ze zelf vaak niet thuis want ook hun levens zijn goed gevuld met studeren, hobby's, vrienden ....

Tijdens de lockdown leerde ik heel erg dat elke dag een beetje tijd voor mezelf nemen eigenlijk van mij een betere mama maakte. Ik was geduldiger, kon meer stress verdragen ...

Toen in september alles weer opstartte, nam de stress weer toe voor mij, en vergat ik die me-time in te plannen. En nu, begin oktober, voel ik het. Ik heb meer last van mood-swings (ja, ik zit al in de menopauze :-' ) , ik ben gigantisch moe, mijn lijf wil niet mee. Kortom, er wordt stevig aan de alarmbel getrokken!!

Tijd voor actie dus! 1 x per week een uurtje sporten, dat ligt al vast, nu nog zorgen voor wat qualitytime met de vriendinnen, ZONDER me schuldig te voelen.

Want eigenlijk, wat gebeurd er als ik niet thuis ben ?? Dan zorgen de dochters zelf voor eten of mijn partner neemt dit op zich, zij die moeten gaan sporten of ergens geraken, nemen de fiets of regelen ander vervoer ...

Niets om me zorgen over te maken dus.

En me vooral bewust blijven van die , oh zo belangrijk, 'parenting-life balance', want wie goed voor zichzelf zorgt, kan ook beter voor anderen zorgen!

Herkenbaar voor jou? Ga er eens rustig bij zitten en denk eens na over de schuldgevoelens die jij JEZELF aanpraat. Maar vooral, denk eens na over hoe jij weer balans kan brengen in je leven.

Veel succes allemaal!